Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

I.D. (1995)

  Τέσσερις ασφαλίτες προσπαθούν να παρεισφρήσουν έναν σκληροπυρηνικό σύνδεσμο ποδοσφαιρικών οπαδών που σχετίζεται με το οργανωμένο έγκλημα.Ένας εξ αυτών (Reece Dinsdale) θα παθιαστεί απο την αλητεία των γηπέδων και θα ριψοκυνδινέψει να χάσει τα πάντα.Βασισμένο στην ιστορία των οπαδών της Μillwall,σκηνοθετημένο από τον  Philip Davis.
    Το Ι.D. δεν είναι μόνο η μητέρα των ταινιών με χούλιγκανς,αλλά είναι  μακράν και η καλύτερη του σπάνιου αυτού είδους.Η πιστή αναπαράσταση των Θατσερικών 80΄s και η ρεαλιστική απόδοση του αγγλικού χουλιγκανισμού είναι μόνο η επιφάνεια αυτής της φοβερά υποεκτιμημένης cult ταινίας.Bαθιά μέσα στην πλοκή του I.D.,κάπου μεταξύ του εύστοχου κοινωνικού σχόλιου που αρθρώνει και του καλοδουλεμένου character study που κάνει,κατοικεί ένα κλασσικό κινηματογραφικό μοτίβο,αυτό της ταυτότητας.
   Η βίαιη (υπο)κουλτούρα της εξέδρας θα σταθεί αφορμή για τον κεντρικό χαρακτήρα να επαναπροσδιορίσει την θέση του στην κοινωνία.Ο ήρωας τις ταινίας θα προσποιηθεί κάτι που δεν είναι,θα παραλλάξει τη προσωπικότητα του ανακαλύπτοντας μια πιο αληθινή εκδοχή του εαυτού του και στο φινάλε θα απωλέσει την ταυτότητα του.Θα απεκδυθεί το ταξικό του κουστουμι,θα σταθεί  στη λάθος πλευρά του νόμου και θα δεί πόσο άδικη και σκληρή μπορεί να γίνει η επιβολή του.Η ιστορία του I.D. σκιαγραφεί με έντιμο τρόπο το πορτραίτο του χουλιγκανισμού και το κριτικάρει για αυτό που πραγματικά είναι: μια γνήσια έκφραση της καταπιεσμένης ανδρικής φύσης.Η σύγκρουση του μεσαίου αστικού στοιχείου με την cockney εργατική τάξη θα αποτυπωθεί εύγλωττα κυρίως μέσα από τη σταδιακή κατάρρευση της σχέσης του πρωταγωνιστή με τη σύζυγο του.Η αίσθηση καθήκοντος του ήρωα θα φθαρεί,καθώς ο μπάτσος που κρύβει μέσα του αργοπεθαίνει (κακό ψόφο να'χει).Η  μέθη της βίας,ο ηρωισμός,η συντροφικότητα και η ανάγκη να ανήκεις κάπου (όλα αναπόσπαστα κομμάτια του χουλιγκανισμού) θα γοητέυσουν τον πρωταγωνιστή και θα τον κάνουν να διαγράψει την ταυτότητα του.
   Επικές σκηνές γηπεδικού τραμπουκισμού,ξύλο,αφθονα pints μπύρας με τα mates , γραφικές φιγούρες της εξέδρας και περιστατικά λιγο-πολύ γνώριμα για τους θιασωτές του χουλιγκανισμού,συμπληρώνουν την εμπειρία του I.D.Ο θεατής κατά την διάρκεια των 107 λεπτών της ταινίας δε πρόκειται να παρακολουθήσει ούτε λεπτό ποδοσφαιρικού αγώνα,οπως γίνεται συνήθως με τους χούλιγκανς.Ο φακός του σκηνοθέτη αφήνει το ποδόσφαιρο εκτός πλοκής,μάλλον για να δείξει πόσο προσχηματικά λειτουργεί αυτό σε ό,τι έχει να κάνει με το χουλιγκανισμό.

Υ.Γ. Εξαιρετικός ο Warren Clarke του Clockwork Orange στο ρόλο του αρχιτραμπούκου.


2 σχόλια: