Κυριακή 24 Απριλίου 2011

The enigma of Kaspar Hauser (1974) W.Herzog

        Ενας νεαρος ανδρας εμφανιζεται απο το πουθενα στη Νυρεμβεργη του 1828 ανικανος να μιλησει και να περπατησει,ενω φερει ενα σημειωμα που εξηγει πως εχει περασει ολη του τη ζωη δεμενος σε ενα μπουντρουμι χωρις να εχει καμια απολυτως επαφη με τον εξω κοσμο και μη γνωριζοντας κανενα ανθρωπο πλην του δεσμωτη του.
        O W.Herzog μεταφερει στο  κινηματογραφο την αληθινη ιστορια τοu K.Hauser και μας χαριζει μια ταινια σπανιας ομορφιας.Ο Bruno S. ενας βερολινεζος street performer,θυμα παιδικης κακοποιησης και με μεγαλη πειρα απο τον χρονιο εγκλεισμο του σε ιδρυματα,ερμηνευει την αινιγματικη φιγουρα του Κ.Hauser χωρις ιχνος υπερβολης και με τροπο που στοιχειωνει το θεατη.Η αισθητικη της ταινιας δειχνει να εχει παραδοθει ανευ ορων στη φυση που εισβαλλει με καθε ευκαιρια ακομα και στους εσωτερικους χωρους (πανεμορφα τοπια ειδωμενα απο παραθυρα,ανεμελα ζωακια,ανθοδεσμες σε δωματια,ηχοι πτηνων).Οπως οφειλει να ειναι μια ταινια εποχης και οχι αυτα τα μελισταλαχτα-νοσταλγικα δραματα  που τα αντικερι κομοδινα και λοιπα μπιχλιμπιδια παιζουν καλυτερα απο τους ηθοποιους.
       Περα απ'το εικαστικο καλλος και τη γεματη ηχους της φυσης ηχιτικη μπαντα της ταινιας-που λειτουργει σαν μουσικη,ειναι η ιδια η ιστορια που συνεπαιρνει το θεατη.Για τον πραο και μειλιχιο Hauser τα παντα ειναι αγνωστα και ακαταληπτα.Ο μεντορας του προσπαθει με στωικοτητα να τον ενσωματωσει στη κοινωνια των ανθρωπων αλλα τον ηρωα μας δειχνει να τον ενδιαφερει η φυση,η μουσικη και τα ονειρα που βλεπει για τοπους που εχει ακουσει αλλα ποτε δεν ειδε.Ενδιαφερον ειναι οτι ο Herzog (που υπογραφει και το σεναριο) θελει τον Hauser να μη μπορει να συλλαβει την εννοια του θεου:"Δε μπορω να καταλαβω πως ο θεος εφτιαξε τα παντα απ'το το τιποτα",λεει στους ιερεις και αργοτερα τον βλεπουμε να δυσφορει οταν εκκλησιαζεται.Ισως απο τα πιο σημαντικα σχολια της ταινιας.Ενας ανθρωπος "λευκο χαρτι",αμολυντος απο τον πολιτισμο,που δε γνωριζει τιποτα (αγνωστικιστης;) φαινεται να μην εχει αναγκη το θεο.

  
      Το αινιγμα του K.Hauser ειναι σαν να ξεκιναει εκει που ο Κυνοδοντας τελειωνει και αυτο ισως το επικαιροποιει-για το ελληνικο κοινο τουλαχιστον.Οσο ο Ηauser κοιταει εξω απο παραθυρα και αφουγκραζεται τη σιωπη της φυσης,ο θεατης θα βρει το χρονο να να κανει τους δικους του συνειρμους.Καταπληκτικη ταινια,που ισως να μην εχει προβληθει οσο θα τις αξιζε,οπως πολλες ταινιες του Herzog.

3 σχόλια:

  1. Αγαπημενος τρελακιας ο Herzog! Ευστοχο το σχολιο σου για το "ειναι σαν να ξεκιναει εκει που ο Κυνοδοντας τελειωνει" Ειναι ακριβως αυτο.

    Δεν ξεχναω ποτε τις σκηνη με τα ονειρα του ΚH με τους κοσμους που ποτε δεν ειδε.. Και τον Florian Fricke στο πιανο..

    Καλη αρχη και καλη συνεχεια με το blog! Θα ριχνω ματιες συχνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. thnx Groovie-εχεις αναρτησει σπανια φιλμακια βλεπω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. :) Βλεπουμε τα παντα, ετσι πρεπει. Απο τα πιο mainstream μεχρι και τα πιο περιεργα. Να σαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή