Κυριακή 17 Απριλίου 2011

SOLARIS Α.Τarkovskiy (1972)

    Υπαρχει μια ιστορια που περιγραφει πως το θαλλασινο νερο εγινε γλυκο κατα παρακληση μιας ομαδας ναυαγων που λειψιδρουσαν ημιθανης στη σωσιβια λεμβο τους,σωζοντας τους.Λεγεται πως αν εκθεσεις μια ποσοτητα νερου σε συναισθηματα (προβαλλοντας νοητα σ'αυτο τις σκεψεις σου)  τοτε αυτο "αντιδρα" μοριακα.Απο Η2Ο αποτελουνται τα ερμα τα κορμια μας σε ποσοστο 70%,ενω το ιδιο ποσοστο  της επιφανειας τις Γης  καταλαμβανουν οι θαλλασες και τα ποταμια της.Η ζωη ξεκινησε μεσα σ'αυτο και μεσα του βρισκομαστε μεχρι να γεννηθουμε.Με νερο "αγιαζουμε" πραγματα και "βαφτιζουμε ανθρωπους...

       Με την μαλλον παναρχαια αυτη αντιληψη-οτι το υγρο στοιχειο μπορει να εχει παραξενες και ακαταληπτες ιδιοτητες-φαινεται να φλερταρει η ταινια Solaris(Ρωσια 1972) του Α.Τarkovskiy.Στον ωκεανιο πλανητη  Solaris τα ταραγμενα νερα τον θαλασσων του, εκτος απο φορεις συναισθηματων και σκεψεων,μπορουν να δωσουν υλικη υποσταση στις πιοαποκρυφες σκεψεις των ανθρωπων του σταθμου που στροβιλιζεται στη τροχια του.Ο Tarkovskiy χρησημοποιει τη θαλασσα σαν εκφραστη της ρευτοτητας της υλης και του πνευματος για να αφηγηθει με αργο ρυθμο και μαεστρια μια απο τις πιο "εσωτερικες" ταινιες επιστημονικης φαντασιας που γυριστικαν ποτε.Οσοι εχουν διαβασει το ομωνυμο βιβλιο στο οποιο στηριχτικε η ταινια(δεν ειμαι ενας εξ'αυτων) κανουν λογο για μια διαφορετικη προσεγγιση.Ο συγγραφεας του βιβλιου (Stanislaw Lem) λεγεται οτι εστιαζει περισσοτερο στο κατα ποσο ο ανθρωπος ειναι ικανος να καταννοησει και να δεχτει μια αλλη νοημοσυνη (αυτη ενος νοημονος πλανητη) σε συναρτηση με τη δικια του .Ο Tarkovskiy προτιμα να εμβαθυνει στο "εγω" του ανθρωπου σαν ειδος χρησημοποιωντας σαν αφορμη τον Solaris και τις παραξενες ιδιοτητες του.

   Η επιστημονικη φαντασια σαν ειδος αποδεικνυει για αλλη μια φορα οτι μπορει να διατυπωσει εννοιες που κανενα αλλο ειδος δεν μπορει.Ο Solaris ειναι ενας πλανητης ζωντανος και ενσυνειδητος,μια ενιαια οντοτητα.Εδω η Ε.Φ. προσδιδει ιδιοτητες ατομου σε εναν ολοκληρο πλανητη.Δεν μπορουμε να θεωρησουμε τον δικο μας πλανητη ως τετοιο?Δεν ειναι η γη ενας ζωντανος οργανισμος?Μηπως εχει συνειδηση απλα δεν γινεται αντιληπτη απο εμας?Μηπως αλληλεπηδρα με μας σε καποιο επιπεδο διαφορετικο απο αυτο του Solaris?Ενταξει καηκα εδω το ξερω αλλα η Solaris η ψωλαρεις!
    Η ταινια ειναι "δυκολη" γεματη συμβολισμους,αργη αλλα θα ανταμηψει οποιον θελει να την δει και οχι απλα να την κοιταξει.Για του υπολοιπους υπαρχει το remake του Steven Sodebergh Solaris (2002) με τον Γιωργη Clooney στο πρωταγωνιστικο ρολο ,ετσι... για να τσιμπανε οι  κυριες...

1 σχόλιο:

  1. Πωωω ρε φίλε !
    Εσύ μπαίνεις απο την αρχή στα βαθιά !
    Άντε, καλό κολύμπι και καλές αναρτήσεις.

    Δύσκολη ταινία, που προϋποθέτει ένα κατάλληλο mood για να μην τη "δείς" απλώς, αλλά και να εμβαθύνεις στα βαθιά και φιλοσοφικά της νοήματα. Απο τις καλύτερες και πιο ιδιαίτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αν και ο χαρακτηρισμός (επιστημονικής φαντασίας) μοιάζει πολύ φτωχός για να την περιγράψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή