Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

KAIDAN (1964)

    Τεσσερις διαφορετικες ιστοριες φαντασματων εμπνευσμενες μεσα απο την ιαπωνικη λαικη παραδοση σε σκηνοθεσια Masaki Kobayashi.

     Αν μια εικονα ειναι ιση με χιλιες λεξεις τοτε με ποσες λεξεις ειναι ισες οι εικονες του Kaidan ?Ο M.Kobayashi με αυτη την  εμβληματικη ταινια βαζει το θεμελιο λιθο στο οικοδομημα που σημερα ονομαζουμε Japanese Horror και ταυτοχρονα μας χαριζει μια εικαστικη ταινια οπου το υφος δειχνει να υπερτερει της ουσιας.
      Φωτογραφικα η ταινια ειναι τοσο καλη που μπορει και να υπερβαινει τις δυνατοτητες των κινηματογραφιστων της εποχης της.Περα απο την λειτουργικοτητα της φωτογραφιας-που χαριζει στη ταινια τη παραμυθενια της οψη-υπαρχουν στιγμες οπου το φως και το χρωμα παιρνουν το τιμονι της αφηγησης.Σε αρκετα σημεια της ταινιας γινονται χρωματικα αλματα και φωτογραφικα ζογκλερικα που δεν εχουν σκοπο απλα να εντυπωσιασουν το θεατη αλλα λειτουργουν σαν αφηγηματικα εργαλεια και τονιζουν το μεταφυσικο χαρακτηρα των ιστοριων.Το σεναριο γενικα ειναι απλο και αναμεσα στις τεσσερις ιστοριες ισως να ξεχωριζει η τριτη κατα σειρα (Hoichi the earless).Πολυ καλο το μινιμαλιστικο soundtrack της ταινιας που ενισχυει τη στοιχειωμενη ατμοσφαιρα και εχει και "πρωταγωνιστικο" ρολο στη τριτη ιστορια

   Τελεια σκηνικα και κουστουμια,ονειρικη χρωματικη παλετα,παραμυθενια/εφιαλτικη ατμοσφαιρα μερικοι απο τους λογους που κανουν τα 183 λεπτα του Kaidan αξεχαστα.

1 σχόλιο:

  1. Μεγαλειο το Kaidan. Απο τις πιο εντυπωσιακες σκηνογραφιες που εχω δει σε ταινια -για να μην πω η καλυτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή