Ανθολογία Μονοπλάνων Vol.1

 1.-Touch of Evil -

   Ο O.Wells ανοίγει το Touch of Evil με ένα  μονοπλάνο συστήνοντας στο θεατή το τόπο ,το χρόνο και τους πρωταγωνιστές της ταινίας του.Το τέλος της σκηνής προοικονομείται από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα.Το suspense ενδυναμώνει η μουσική ,καθώς ο θεατής προσμένει το αναπόφευκτο.Mια εναρκτήρια σκηνή συνεπής με το ύφος του φίλμ που ταυτόχρονα προάγει τη διαβάθμιση της πλοκής, κάνοντας τη ταινία πιο γρήγορη. 

       

2.-Oldboy - 

  Ο ήρωας του Chan-wook Park  μανουριάζει με μια ορδή τραμπούκων σε μια σπάνια σκηνή ξύλου.Η κάμερα ακολουθεί την αρχιτεκτονική του χώρου (στενόμακρος διάδρομος) και κάνει ένα travelling με κίνηση στον οριζόντιο άξονα.Ο Park εκμεταλλευόμενος τη real time φύση των μονοπλάνων  αποδίδει ρεαλιστικά μια σκηνή μάχης που με πραγματικούς όρους είναι αδύνατη, αφού ο ήρωας εξουδετερώνει πάνω από 20 άτομα!

3.-The Player - 

  Ο μεγάλος Robert Altman, λάτρης των περίπλοκων σκηνών, φτιάχνει το μονοπλάνο των μονοπλάνων.Η εναρκτήρια σεκάνς του The Player, της ταινίας που ξεγυμνώνει το Hollywood όσο καμία άλλη, είναι ένας σκηνοθετικός άθλος.Τέλειο αφηγηματικά,βάζει το θεατή με τη μια στο παιχνίδι,τον συστήνει με τους παίχτες και αποκαλύπτει το narrative hook της ταινίας πριν καλά-καλά τελειώσουν οι τίτλοι αρχής.Εκπληκτική σύλληψη και αριστουργηματική εκτέλεση ενός μονοπλάνου διάρκειας 8 λεπτών.

4.-Children of Men-

  Ο Alfonso Cuarón σκηνοθετεί ίσως το καλύτερο sci-fi drama των 00's βασιζόμενος στη ρευστή και δυναμική αφήγηση των μονοπλάνων.Η σκηνή που ξεχωρίζει είναι φυσικά η σκηνή της ενέδρας.Ίσως το μοναδικό μονοπλάνο στην ιστορία του κινηματογράφου του οποίου η δράση συμβαίνει στο εσωτερικού ενός αμαξιού. Η αεικίνητη κάμερα του Cuaron καταγράφει μια έντονη σκηνή της οποίας ο περιορισμένος φυσικός χώρος της,την κάνει ακόμα πιο εκρηκτική.